LITERARY CRITICISM:FREE NOTES

01629--സ്റ്റീവ് ബാനന്‍ : ഒരു വലതുപക്ഷ ചിന്ത

സ്റ്റീവ് ബാനന്‍

ഹാവാര്‍ഡ് സര്‍വ്വകലാശാലയില്‍ ബിസിനസ്സ് പഠനം, ഏഴുവര്‍ഷം അമേരിക്കന്‍ നാവികസേനയില്‍ ഓഫീസര്‍, ഗോള്‍ഡ്‌മാന്‍ സാഷസില്‍ ഇന്‍വസ്റ്റ്മെന്‍റ് ബാങ്കര്‍, ഹോളിവുഡ് നിര്‍മ്മാതാവ്, വൈറ്റ്ഹൗസിലെ നയതന്ത്രജ്ഞന്‍, അമേരിക്കന്‍ പ്രസിഡണ്ടിന്‍റെ പ്രധാന ഉപദേഷ്ടാവ് തുടങ്ങി പ്രായം ചെല്ലുന്നതിനനുസരിച്ച് സംഭവബഹുലമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു സെന്‍സേഷനല്‍ ജീവിതത്തിനുടമയാണ് സ്റ്റീവ് ബാനന്‍. തിന്മയുടെ പ്രതീകമെന്ന് ട്രംപിനെ വിമര്‍ശിച്ചവര്‍ പോലും ബാനനെ കൂടെക്കൂട്ടരുതെന്നുള്ള അപേക്ഷയുമായി 'പ്രസിഡണ്ട്‌ ഇലക്ട്' ട്രംപിനെ ഇപ്പോള്‍ സമീപിച്ചിരിക്കുന്നത് സ്റ്റീവ് ബാനനെന്ന വ്യക്തിത്വം എതിര്‍ച്ചേരിയില്‍ എത്രമാത്രം ഭീതിയുണര്‍ത്തിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു എന്നതിന്‍റെ തെളിവാണ്. അമേരിക്ക കടക്കെണിയിലാണെന്നും ഇന്ത്യന്‍ കമ്പ്യൂട്ടര്‍ എന്‍ജിനീയറിനു വേണ്ടി ഒരമേരിക്കന്‍ പൗരനായ എ ന്‍ജിനീയര്‍ ജോലി ഒഴിയേണ്ടിവരുന്നതിനെക്കുറിച്ചും രാജ്യത്തുണ്ടാകുന്ന തീവ്രവാദി ആക്രമണങ്ങളില്‍ അഭയാര്‍ഥികളായി എത്തുന്നവരുടെ പങ്കിനെക്കുറിച്ചും മറ്റു രാജ്യങ്ങളിലെ അനാവശ്യ സൈനിക നടപടികളിലൂടെയുണ്ടാകുന്ന സാമ്പത്തിക ബാധ്യത കാരണം മധ്യവര്‍ഗ്ഗ അമേരിക്കക്കാരന് താങ്ങാനാവാത്ത തരത്തില്‍ അമേരിക്കന്‍ സര്‍ക്കാര്‍ നികുതി വര്‍ദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചും ബാനന്‍ സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ തങ്ങള്‍ ചെയ്യേണ്ട ജോലി ചെയ്യുന്ന ബാനനെ ദേശീയവാദിയെന്നും വര്‍ഗ്ഗീയവാദിയെന്നും വിമര്‍ശിക്കുകയാണ് അമേരിക്കന്‍ ഇടതുപക്ഷ മാധ്യമങ്ങള്‍.

ട്രംപ് - ബാനന്‍ സഖ്യം

ട്രംപിനെ വിളിച്ച പേരുകള്‍ തന്നെയാണ് ബാനെനെയും വിമര്‍ശകര്‍ വിളിക്കുന്നത്‌. യാഥാസ്ഥിതിക രീതിയില്‍നിന്ന് തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായ രീതിയിലുള്ള ട്രംപിന്‍റെ പ്രചാരണത്തിനു പിന്നില്‍ ബാനന്‍റെ ബുദ്ധിയാണ് പ്രവര്‍ത്തിച്ചത്. "ഞാനൊരു രാഷ്ട്രീയക്കാരനല്ല", "വീണ്ടും അമേരിക്കയെ മഹത്തരമാക്കും നാം", "ആദ്യം അമേരിക്ക" തുടങ്ങിയ ഉത്സാഹമുണര്‍ത്തുന്ന ട്രംപിന്‍റെ ഇലക്ഷന്‍ പ്രസ്താവനകളും മുസ്ലിം അഭയാര്‍ഥികള്‍ക്കുള്ള നിരോധനം, മെക്സിക്കന്‍ അമേരിക്കന്‍ അതിര്‍ത്തിയിലെ മതില്‍ തുടങ്ങിയ വിവാദ തീരുമാനങ്ങളും ബാനന്‍റെ ഉപദേശത്തിന്‍റെ ഫലമാണ്. 'ടീ പാര്‍ടി' പ്രസ്ഥാനത്തിന്‍റെ മീറ്റിങ്ങുകളില്‍ കേട്ട ബാനന്‍റെ തീപ്പൊരി പ്രസംഗങ്ങളി ല്‍ വികാരപ്രകടനങ്ങളെക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ സ്ഥിതിവിവരക്കണക്കുകളുടെ അവതരണമാണുള്ളത്‌. ഈ പ്രസ്ഥാനത്തിന്‍റെ ആശയങ്ങളുടെ വാഹകനാകാന്‍ ട്രംപിനാകും എന്നതുകൊണ്ടാണ് ട്രംപിന്‍റെ സംഘത്തില്‍ ബാനന്‍ എത്തിയത്.

ടീ പാര്‍ടി പ്രസ്ഥാനം

ഒരു രാഷ്ട്രീയ പ്രസ്ഥാനമാണിത്. ഇവരറിയപ്പെടുന്നത് റിപ്പബ്ലിക്കന്‍ പാര്‍ടിയില്‍ ഇവര്‍ക്കുള്ള സ്ഥാനത്തിന്‍റെയും ഇവരുടെ യാതാസ്ഥിതിക നിലപാടുകളുടെയും പേരിലാണ്. ഗവണ്മെന്‍റ് ചെലഴിക്കുന്നത് നിയന്ത്രിച്ച്‌ ദേശീയകടവും ഫെഡറല്‍ ബജറ്റ് കമ്മിയും കുറയ്ക്കുകയെന്നതും നികുതി കുറച്ചുകൊണ്ട് വരികയെന്നതുമാണ് ഇവരുടെ പ്രധാന ആവശ്യങ്ങള്‍.

മാധ്യമങ്ങളുടെ നോട്ടപ്പുള്ളി

ഡൊണാള്‍ഡ് ട്രംപിന്‍റെ ഇലക്ഷ ന്‍കാംപയിന്‍ നടത്തിപ്പിന്‍റെ അമരക്കാരനായി വന്നതോടെയാണ് സ്റ്റീവ് ബാനന്‍ ലോകമാധ്യമങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധയാകര്‍ഷിക്കുന്നത്. അമേരിക്കന്‍ മുഖ്യധാരാ മാധ്യമങ്ങളില്‍ അതിനും മുന്‍പുതന്നെ ബാനന്‍ ഒരു വിവാദപുരുഷനായിരുന്നു. അമേരിക്കന്‍ പ്രസിഡണ്ട് ട്രംപിന്‍റെ പ്രധാന നയതന്ത്രജ്ഞനായും ഉപദേഷ്ടാവായും തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടതോടെ സ്റ്റീവ് ബാനന്‍ ഇടതുപക്ഷ അമേരിക്കന്‍ മാധ്യമങ്ങളുടെ കടുത്ത ആരോപണങ്ങള്‍ക്കിരയായി. വാഷിങ്ങ്ടന്‍ പോസ്റ്റും CNN-ഉം തുടങ്ങിയ മാധ്യമഭീമര്‍ വ്യക്തിവിരോധം തീര്‍ക്കുന്നവരെപ്പോലെ സ്റ്റീവ് ബാനനെ വിമര്‍ശിച്ചു. ട്രംപുമായുള്ള ബാനന്‍റെ കൂട്ടുചേര ല്‍ ഒരു അവിശുദ്ധ കൂട്ടുകെട്ടായി ചിത്രീകരിക്കപ്പെട്ടു. സ്ഥിതിവിവരക്കണക്കുകളും വസ്തുതകളുമുപയോഗിച്ച് വാദങ്ങളുന്നയിക്കേണ്ടതിനു പകരം പേരുകള്‍ വിളിച്ചും ആരോപണങ്ങള്‍ ആക്രോശിച്ചുമാണ് ഈ മാധ്യമങ്ങള്‍ ബാനനെ നേരിടുന്നത്.

ഓള്‍ട്ട്-റൈറ്റ്

"ഓള്‍ട്ട്-റൈറ്റിനു (Alt-Right) വളരാനുള്ള പ്ലാറ്റ്ഫോം ആണ് ഞങ്ങള്‍" എന്ന 2016-ല്‍ പ്രസ്താവനയാണ് ആദ്യമായി ബാനനെ ഒരുപറ്റം മാധ്യമങ്ങളുടെ ഇരയാക്കി മാറ്റിയത്. ഇവിടെ 'ഞങ്ങള്‍' എന്നതുകൊണ്ട്‌ ബാനന്‍ ഉദേശിച്ചത് 'ബ്രെയിറ്റ്ബാര്‍ട്ട്' എന്ന ന്യൂസ് നെറ്റ് വര്‍ക്കിനെയാണ്. 'ഓള്‍ട്ട ര്‍നേറ്റിവ് റൈറ്റ്' (Alternative Right) എന്ന തീവ്രവലതുപക്ഷ പ്രസ്ഥാനത്തിന്‍റെ ചുരുക്കരൂപമാണ് 'ഓള്‍ട്ട്-റൈറ്റ്'. അമേരിക്കന്‍ പൊതുധാരാ യാഥാസ്ഥിതികതയെ എതിര്‍ക്കുന്ന ഇവര്‍ക്ക് ഒരു ഔപചാരിക തത്വസംഹിതയില്ല. വെളുത്തവര്‍ഗ്ഗ ദേശീയവാദം (white nationalism), വെളുത്തവര്‍ഗ്ഗ മേല്‍ക്കോയ്മ, ഇസ്ലാമോഫോബിയ, ജൂതവിരോധം, സ്ത്രീവിദ്വേഷം, സ്വവര്‍ഗ്ഗരതിവിരോധം, പാരമ്പര്യവാദം തുടങ്ങിയവയെല്ലാം 'ഓള്‍ട്ട്-റൈറ്റ്'-ന്‍റെ കാഴ്ചപ്പാടുകളായി കരുതപ്പെടുന്നു.

ബാനന്‍ പറഞ്ഞതും എന്നാല്‍ മാധ്യമങ്ങള്‍ മറച്ചുവച്ചതുമായ കാര്യങ്ങളുണ്ട്. യാഥാര്‍ഥ്യത്തെ ബാനന്‍ ഇങ്ങനെ വിശദീകരിക്കുന്നു: "'ഓള്‍ട്ട്-റൈറ്റി'-ല്‍ വര്‍ഗ്ഗീയ വാദികളുണ്ടോ? തീര്‍ച്ചയായും. നോക്കൂ, വെളുത്തവര്‍ഗ്ഗ ദേശീയവാദികളായ കുറച്ചുപേര്‍ 'ഓള്‍ട്ട്-റൈറ്റ്'-ന്‍റെ ചില തത്വങ്ങളില്‍ ആകൃഷ്ടരാണോ? ചിലപ്പോള്‍ ആയിരിക്കാം. ഇതിലേക്ക് ആകര്‍ഷിക്കപ്പെടുന്നവരില്‍ ജൂതവിരോധികളുണ്ടോ (anti-Semitic)? ഉണ്ടായിരിക്കാം. ശരിയല്ലേ? പുരോഗമന ഇടതുപക്ഷത്തിന്‍റെയും തീവ്ര ഇടതുപക്ഷത്തിന്‍റെയും ചില തത്വങ്ങള്‍ ചില തെറ്റായ ഘടകങ്ങളെ ആകര്‍ഷിക്കുന്നതുപോലെ തന്നെയാണിതും."

ബ്രെയിറ്റ്ബാ ര്‍ട്ട്

ആന്‍ഡ്രൂ ബ്രെയിറ്റ്ബാര്‍ട്ട്

വാര്‍ത്തയും അഭിപ്രായങ്ങളും വ്യാഖ്യാനങ്ങളും പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന, ഇസ്രയേലിനും സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനും അനുകൂലമായി നിലകൊള്ളുകയെന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ 2007-ല്‍ ആന്‍ഡ്രൂ ബ്രെയിറ്റ്ബാര്‍ട്ട് സ്ഥാപിച്ച ഒരു അമേരിക്ക ന്‍ വലതുപക്ഷ വെബ്സൈറ്റാണ് 'ബ്രെയിറ്റ്ബാര്‍ട്ട് ന്യൂസ്‌ നെറ്റ്‌വര്‍ക്ക്'. 2007-ലെ തന്‍റെ ഇസ്രയേ ല്‍ സന്ദര്‍ശനത്തിനിടെയാണ് ബാനന്‍റെ അടുത്ത സുഹൃത്തായ ഇദ്ദേഹത്തിന് ഈ ആശയമുദിച്ചത്. ആന്‍ഡ്രൂ ബ്രെയിറ്റ്ബാര്‍ട്ട് 2012-ല്‍ അന്തരിച്ചു. പിന്നീട് എക്സിക്യൂട്ടീവ് ചെയര്‍മാനായി വന്ന സ്റ്റീവ് ബാനന്‍റെ നേതൃത്വത്തിന്‍ കീഴില്‍ യൂറോപ്പിലെ 'പോപ്പുലിസ്റ്റ് റൈറ്റ്', അമേരിക്കയിലെ 'ഓള്‍ട്ട്-റൈറ്റ്' എന്നീ പ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ സുഹൃത്തായി മാറി 'ബ്രെയിറ്റ്ബാര്‍ട്ട്'. തീവ്രവലതുപക്ഷ ആശയങ്ങള്‍ ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്ന ലേഖനങ്ങള്‍ 'ബ്രെയിറ്റ്ബാര്‍ട്ട്' വെബ്സൈറ്റില്‍ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നത് ലേഖകരുടെ മാത്രം കാഴ്ച്ചപ്പാടാണെന്ന് വെബ്സൈറ്റ് വ്യക്തമാക്കുന്നു.

ദേശീയ വാദം

യൂറോപ്പിലെ സ്വത്വ പ്രസ്ഥാനങ്ങളെ (identity movements) നോക്കിയാല്‍ അവയില്‍ മിക്കതും അടിസ്ഥാനപരമായി പോളിഷ് സ്വത്വമോ അല്ലെങ്കില്‍ ജര്‍മ്മന്‍ സ്വത്വമോ ആയിരിക്കുമെന്ന് ബാനന്‍ നിരീക്ഷിക്കുന്നു. വെള്ളക്കാരന്‍ മാത്രമുള്ള ഒരു രാജ്യമല്ല ബാനന്‍റെ ദേശീയവാദം ലക്ഷ്യമിടുന്നത്. അമേരിക്കയില്‍ പലനിറക്കാരും പലദേശക്കാരും പലമതക്കാരും ഉണ്ട്. പൗരത്വം, സ്വത്ത് വാങ്ങല്‍ എന്നീ കാര്യങ്ങളില്‍ അറബ് രാജ്യങ്ങളിലുള്ളതുപോലെയുള്ള കടുത്ത നിയന്ത്രണങ്ങളൊന്നും അമേരിക്കയിലില്ല. ഇതൊന്നുമല്ല ബാനന്‍റെ ദേശീയവാദം ചര്‍ച്ചാവിഷയമാക്കുന്നത്. ഒരു പൗരസമൂഹം എന്ന നിലയ്ക്ക് അമേരിക്കക്കുണ്ടാകേണ്ട കെട്ടുറപ്പിനെക്കുറിച്ചാണ് ബാനന്‍റെ ചര്‍ച്ച. ബാനന്‍റെ ദേശീയവാദം അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്നത് സിലിക്കന്‍ വാലിയിലെ 80% സി.ഇ.ഓ.മാരും ഏഷ്യക്കരാകുന്നതിലെ പന്തികേടും, മതതീവ്രവാദികളുള്‍പ്പെടെയുള്ളവരുടെ അഭയാര്‍ഥി പ്രവാഹവും, മെക്സിക്കന്‍ ക്രിമിനലുകളുടെ കുടിയേറ്റവും ഒക്കെയാണ്.

വിമര്‍ശനങ്ങളും മറുപടിയും

മാധ്യമങ്ങള്‍ പറയുന്നതുപോലെ എന്തെങ്കിലുമാണ് ബാനന്‍ എന്ന് ഒരു സംശയമെങ്കിലും ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ ബാനനെ തന്‍റെ കൂടെ കൂട്ടുന്നതിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുകപോലുമില്ലായിരുന്നെന്നു ട്രംപ് പറഞ്ഞു. ബാനനെതിരെയുള്ള വിമര്‍ശനങ്ങള്‍ക്ക് മറുപടിയുമായി മുന്നോട്ടുവരുന്നത് ബാനന്‍റെ സഹപ്രവര്‍ത്തകര്‍ തന്നെയാണ്. പാക് വംശജനായ ഒരു മുസ്ലിം ആണെന്നിരിക്കെ തന്നെ ജോലിക്കെടുക്കാന്‍ തയ്യാറായ ബാനനില്‍ മുസ്ലിം വിരോധം ഒട്ടും തന്നെയില്ലെന്ന് സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു ബ്രെയിറ്റ്ബാ ര്‍ട്ടിന്‍റെ ലണ്ടനിലെ എഡിറ്റര്‍-ഇന്‍-ചീഫ് ആയ റഹീം കസ്സാം. ലിസ് ബേണി, റോണ്‍ ഡേര്‍മര്‍, ബേണി മാര്‍ക്കസ്, അലന്‍ ഡേര്‍ഷോവിറ്റ്‌സ് തുടങ്ങിയ പ്രമുഖ ജൂതര്‍ ബാനനെ ജൂതന്മാരുടെ അടുത്ത സുഹൃത്തായാണ് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്.

സ്റ്റീവ് ബാനന് വ്യക്തമായ കാഴ്ചപ്പാടുകള്‍ ഉണ്ട്. തനിക്കു പകരമെത്തിയ ഏഷ്യക്കാരായ കമ്പ്യൂട്ടര്‍ എഞ്ചിനീയര്‍മാരെ അതറിഞ്ഞുകൊണ്ടുതന്നെ പരിശീലിപ്പിക്കേണ്ടിവന്ന അമേരിക്കന്‍ പൗരന്‍റെ കരഞ്ഞുകൊണ്ട്‌ സങ്കടം പറച്ചിലും രാഷ്ട്രീയക്കാരന്‍റെ പിടിപ്പുകേടുകൊണ്ട് വര്‍ധിക്കുന്ന നികുതിയടച്ച്‌ പൊറുതിമുട്ടിയ പൗരന്‍റെ രോഷവും അമേരിക്കന്‍ ഭരണഘടന മുന്നോട്ടുവയ്ക്കുന്ന ആവിഷ്കാരസ്വാതന്ത്ര്യം ബലികൊടുക്കേണ്ടിവരുന്നതിലെ വിരോധാഭാസവും ഒക്കെച്ചേര്‍ന്നുള്ള ഒരു ചെറുത്തുനില്‍പ്പാണ് സ്റ്റീവ് ബാനന്‍. അമേരിക്ക മാറുകയാണ്. ഒപ്പം ലോകവും.

01628--arbitrary

Arbitrary means lacking any natural basis or substantial justification.

In the theory of the sign elaborated by the Swiss linguist Ferdinand de Saussure, the relationship between the signifier (the sound-image or written mark) and its signified (or concept) is described as 'unmotivated' or arbitrary because there is no natural or necessary bond between them, only the convention of a given language.

The same applies to the relationship between the sign and the object to which it refers. The arbitrariness of these relationships can be shown by comparing the ways in which different languages allocate signifiers to signifieds.

01627--apparatus

Apparatus is a collective term for the textual notes, glossary, lists of variant readings, appendices, introductory explanations and other aids to the study of a text, provided in scholarly editions of literary works or historical documents.

01626--apostrophe

Apostrophe is a rhetorical figure in which the speaker addresses a dead or absent person, or an abstraction or inanimate object. In classical rhetoric, the term could also denote a speaker's turning to address a particular member or section of the audience.

Apostrophes are found frequently among the speeches of Shakespeare's characters, as when Elizabeth in Richard III addresses the Tower of London:

Pity, you ancient stones, those tender babes Whom envy hath immured within your walls.

01625--aposiopesis

Aposiopesis is a rhetorical device in which the speaker suddenly breaks off in the middle of a sentence, leaving the sense unfinished. The device usually suggests strong emotion that makes the speaker unwilling or unable to continue. The common threat 'get out, or else—' is an example.

Adjective: aposiopetic.

01624--aporia

Aporia is a figure of speech in which a speaker deliberates, or purports to be in doubt about a question, e.g. 'Well, what can one say?', or 'I hardly know which of you is the worse.' Hamlet's famous 'To be or not to be' soliloquy is an extended example.

01623--apophthegm or apothegm

Apophthegm or Apothegm is an aphorism or maxim, especially one of the pithiest kind. Boswell refers to Johnson's famous saying, 'Patriotism is the last refuge of a scoundrel', as an apophthegm. A person who composes apophthegms is an apophthegmatist.

Adjective: apophthegmatic or apothegmatic.

01622--apology

Apology, in the literary sense, is a justification or defence of the writer's opinions or conduct, not usually implying (as in the everyday sense) any admission of blame.

01621--apologue

Apologue is another word for a fable, usually a beast fable.

01620--Apollonian and Dionysian

Apollonian and Dionysian are terms for the twin principles which the German philosopher Friedrich Nietzsche detected in Greek civilization in his early work Die Geburt der Tragddie (The Birth of Tragedy, 1872). He associated the Apollonian tendency with the instinct for form, beauty, moderation, and symmetry, best expressed in Greek sculpture, while the Dionysian (or Dionysiac) instinct was one of irrationality, violence, and exuberance, found in music.

01619--apocalyptic

Apocalyptic means revealing the secrets of the future through prophecy; or having the character of an apocalypse or world-consuming holocaust.

Apocalyptic writing is usually concerned with the coming end of the world, seen in terms of a visionary scheme of history, as in Yeats's poem 'The Second Coming'.

01618--aphorism

Aphorism is a statement of some general principle, expressed memorably by condensing much wisdom into few words: 'Give a man a mask and he will tell you the truth' (Wilde); 'The road of excess leads to the palace of wisdom' (Blake). Aphorisms often take the form of a definition: 'Hypocrisy is a homage paid by vice to virtue' (La Rochefoucauld).

An author who composes aphorisms is an aphorist.

Adjective: aphoristic.

01617--apercu

Apercu [ap-air-soo] is an insight. This French word for a 'glimpse' is often used to refer to a writer's formulation or discovery of some truth. Also an outline or summary of a story or argument.

01616--anxiety of influence

Anxiety of influence, according to Harold Bloom, is a poet's sense of the crushing weight of poetic tradition which he has to resist and challenge in order to make room for his own original vision.

01615--സഹിഷ്ണുതയുടെ അന്ത്യം: അന്ത്യഅത്താഴ ചിത്രവും മലയാളിയും

'ക്രിസ്മസ്' എന്ന ബാലരമ Digest എഴുതുന്ന സമയം യേശു ജനിച്ചത് ഡിസംബര്‍ 25-നു അല്ല എന്നും അത് സൂര്യദേവന്‍റെ പെരുന്നാള്‍ ദിവസമാണെന്നും എനിക്കെഴുതേണ്ടിവന്നു. ഒരു ബോക്സില്‍ ഹൈലൈറ്റ് ചെയ്താണ് കൊടുത്തത്. വിശ്വാസത്തെ സംബന്ധിക്കുന്നതായതുകൊണ്ട് അതു പ്രസിദ്ധീകരിക്കുമോയെന്നു സംശയമുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാല്‍ ഒരക്ഷരം വിടാതെ പുസ്തകത്തില്‍ അതച്ചടിച്ചുവന്നു. സന്തോഷം തോന്നി അതു കണ്ടപ്പോള്‍. ഒരു പ്രസിദ്ധീകരണത്തിന്‍റെ ധര്‍മ്മം സത്യസന്ധമായി നിറവേറ്റുന്നത് ആരെയെങ്കിലും വ്രണപ്പെടുത്തിയെന്നു പറഞ്ഞാല്‍ കുഴപ്പം എവിടെയാണ്? ചിത്രകാരന്മാരും എഴുത്തുകാരും കേരളത്തിനു പുറത്ത് ആക്രമിക്കപ്പെടുകയും അവഹേളിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നത് ഒരു പതിവാണെങ്കിലും (തസ്ലീമ നസ്രീനെ ഹൈദരാബാദില്‍ കയ്യേറ്റം ചെയ്തതു പോലെ) കേരളത്തില്‍ സ്ഥിതി മറിച്ചായിരുന്നു.

മലയാളി പക്ഷെ മാറിക്കഴിഞ്ഞു. മതസഹിഷ്ണുതയും ആവിഷ്‌കാര സ്വാതന്ത്ര്യവും വിപ്ലവചിന്തയും വെറും പഴങ്കഥ. 'അഹിന്ദുക്കള്‍ക്ക് പ്രവേശനമില്ല' എന്ന ബോര്‍ഡ്‌ വെച്ചും അധ്യാപകന്‍റെ കൈവെട്ടിയും 'പ്രെയിസ് ദി ലോര്‍ഡ്‌' പറഞ്ഞും അന്‍പത്തൊന്ന് വെട്ട് വെട്ടിയും പത്രം കത്തിച്ചും ശശികലയ്ക്കും സാകിര്‍ നായിക്കിനും ചെവികൊടുത്തും ഏറെ ദൂരം പിന്നിട്ടുകഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു മലയാളി. മതത്തിന്‍റെയും രാഷ്ട്രീയത്തിന്‍റെയുംപേരില്‍ മലയാളി ചേരിതിരിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു. 'മനസ്സുകളില്‍ തുടങ്ങുന്നു യുദ്ധം' എന്ന് കഠോപനിഷത് പറയുന്നു. യുദ്ധം തുടങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു മലയാളിയുടെ മനസ്സില്‍. കാപട്യം കൊണ്ട് പലരും തുറന്നു സമ്മതിക്കുന്നില്ല എന്നേയുള്ളൂ.

ഭഗവദ്ഗീതയും കുറേ മുലകളും

ബഷീര്‍ 'ഭഗവദ്ഗീതയും കുറേ മുലകളും' എഴുതിയപ്പോഴുള്ള മലയാളിയല്ല ഇന്നത്തെ മലയാളി. ഇന്നായിരുന്നെങ്കില്‍ ബേപ്പൂര്‍ സുല്‍ത്താനെ മങ്കോസ്റ്റിന്‍ മരത്തില്‍ കെട്ടിയിട്ട് പെട്രോളൊഴിച്ച് കത്തിക്കുമായിരുന്നു. ഇതൊരു അതിശയോക്തിയല്ല ഇക്കാലത്ത്. ബഷീറിന്‍റെ വായനക്കാരന്‍ സഹൃദയനായിരുന്നു; മനോരോഗി ആയിരുന്നില്ല. അക്കാലത്തെ കേരളം ആവിഷ്കാരസ്വാതന്ത്ര്യത്തെ മാനിച്ചിരുന്നു. 'അന്തോണീ നീയും അച്ചനായോടാ?' തുടങ്ങിയ കഥകള്‍ എഴുതിയ പൊന്‍കുന്നം വര്‍ക്കിക്കും കയ്യോ കാലോ ഒന്നും നഷ്ടമായില്ല. എന്നാലിന്ന് കേരളനാട്ടില്‍ ആവിഷ്കാര സ്വാതന്ത്ര്യം അതിരുകടെന്നെന്നാരോപിച്ച് അക്രമിക്കപെട്ടവരില്‍ എഴുത്തുകാരനും അധ്യാപകനുമുണ്ട്.

സക്കറിയ

വിവരമുള്ള ഒരു എഴുത്തുകാരനാണ്‌ സക്കറിയ. പയ്യന്നൂരില്‍ ചെയ്ത പ്രസംഗത്തില്‍ ലൈംഗികതയെയും കമ്മ്യുണിസ്റ്റ് പാര്‍ടിയെയും (സഖാക്കന്മാരുടെ പോലീസിനെ പേടിച്ചുകഴിഞ്ഞ ഒളിജീവിതകാലത്തെക്കുറിച്ച്) ബന്ധപ്പെടുത്തി നടത്തിയ പരാമര്‍ശങ്ങള്‍ അതിരുകടന്നെന്നു വിധിയെഴുതി സഖാക്കന്മാ ര്‍ സക്കറിയയുടെ കൈ അടിച്ചൊടിച്ചു. പുസ്തകത്തെയും സാഹിത്യത്തെയും സ്നേഹിക്കുന്നവരാണ് കമ്മ്യുണിസ്റ്റുകാര്‍. ബംഗാളിലും കേരളത്തിലും കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌ പാര്‍ടി വേരുപിടിച്ചതിനൊരു കാരണവും ഇതുതന്നെ. എ.കെ.ജി. വായനശാലയിലെ പുസ്തകങ്ങള്‍ വായിച്ചാണ് ഞാന്‍ വളര്‍ന്നത്‌. ഡി.വൈ.എഫ്.ഐ.-ക്കാര്‍ ഒരു എഴുത്തുകാരനെ തല്ലുമെന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ആരും വിശ്വസിക്കാത്ത ഒരു കാലമുണ്ടായിരുന്നു. കാലം മാറി. മതതീവ്രവാദത്തിനു സമാനമായി സഖാക്കള്‍ക്ക് പാര്‍ടിയോടുള്ള അനുഭാവം.

പ്രൊഫസ്സര്‍ ജോസഫ്‌

യേശുവിനെ യൂദാസ് ഒറ്റിക്കൊടുത്തതു പോലെ തന്‍റെ തന്നെ ശിഷ്യരാല്‍ ഒറ്റിക്കൊടുക്കപ്പെട്ട ന്യൂമാന്‍സ് കോളേജിലെ ജോസഫ്‌ സാര്‍ കേരളത്തിലെ മതസൗഹാര്‍ദ്ദം വെറും പുറംപൂച്ചാണെന്നതിന്‍റെ തെളിവാണ്. കൈ വെട്ടിമാറ്റപ്പെട്ട അധ്യാപകനെതിരെ യേശുവിന്‍റെ മാതൃക പിന്തുടര്‍ന്ന് കോളേജും നടപടി സ്വീകരിച്ചു. സാറിന്‍റെ ഭാര്യ ആത്മഹത്യ ചെയ്തു. മതതീവ്രവാദം കേട്ടു കേള്‍വിയെന്നു കരുതിയിരുന്ന മലയാളി ജോസഫ്‌സാറിനെ കുറ്റപ്പെടുത്തി. മതമേലക്ഷ്യന്മാര്‍ കൈകോര്‍ത്തുപിടിച്ച് മതസൗഹാര്‍ദ്ദ ജാഥ നടത്തി. മലയാളി ഉള്ളില്‍ ചീഞ്ഞു നാറുന്നത് തുടര്‍ന്നു.

അന്ത്യഅത്താഴ ചിത്രം

ടോം വട്ടക്കുഴിയാണ് ചിത്രകാരന്‍. ഭാഷാപോഷിണി വായിക്കുന്നവര്‍ ആരുമായിരിക്കില്ല ഇതൊരു വിവാദമാക്കിയത്. സമയം കളയാന്‍ വെറുതെ താളുകള്‍ മറിച്ച് ചിത്രം നോക്കിയ ഏതെങ്കിലും പുസ്തകവിരോധിയായിരിക്കും വിവാദത്തിനു തിരികൊളുത്തിയത്. ഒരു കാരണത്തടിച്ചവന്‍ മറുകരണം കൂടി കാണിച്ചുകൊടുക്കാന്‍ പറഞ്ഞ യേശുവിന്‍റെ യഥാര്‍ത്ഥ അനുയായികള്‍ പത്രം കത്തിക്കാനും ജാഥ നടത്താനും ഒന്നും പോകില്ല. ഒരു ചിത്രകാരന് ആത്മാവിഷ്കാരം നടത്താന്‍ ഒരു സാഹിത്യമാസിക ഇടം നല്‍കുന്നത് അതിന്‍റെ ധര്‍മ്മമാണ്. പത്രമാധ്യമങ്ങള്‍കൂടി കയ്യൊഴിഞ്ഞാല്‍ കലാകാരനും ചിന്തകനും എഴുത്തുകാരനും മനോരോഗം ബാധിച്ച ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിന്‍റെ തിക്കുംതിരക്കിലും പെട്ട് ചതഞ്ഞരയും.

യഥാര്‍ത്ഥ വിശ്വാസി വാളെടുക്കില്ല. യഥാര്‍ത്ഥ കലാകാരന്‍ ബ്രഷ് താഴെ വെക്കുകയുമില്ല. ഓരോരുത്തര്‍ക്കും അവരവരുടേതായ ഇടം നല്‍കണം. സ്വാതന്ത്ര്യമാണ് കലാകാരന്‍റെ ജീവവായു. ബ്രഷ് കൈയിലെടുക്കുമ്പോഴും പേന കടലാസില്‍ തൊടുമ്പോഴും ആര്‍ക്കെങ്കിലും വികാരം വ്രണപ്പെടുമോയെന്നു ഭയക്കാന്‍ തുടങ്ങിയാല്‍ കലാസൃഷ്ടി സാധ്യമാകില്ല. മലയാളി കലാകാരെനെയും എഴുത്തുകാരെനെയും അധ്യാപകനെയും സിനിമാസംവിധായകനെയും വെറുതെവിടണം. സ്വതന്ത്രചിന്ത ഇല്ലാതാകുന്നിടത്താണ് എല്ലാവിധ തീവ്രവാദ ചിന്തകളും മനുഷ്യാവകാശ ലംഘനങ്ങളും സംഭവിക്കുന്നത്‌. പൊതു ഇടങ്ങള്‍ ചിത്രങ്ങള്‍ക്കും സംഗീതത്തിനും നൃത്തത്തിനും വേണ്ടി മാറ്റിവയ്ക്കുക.

*****

01614--തിയേറ്ററുകളിലെ ദേശീയഗാനം: ഒരു ബിഗ്‌ബ്രദ ര്‍ കോംപ്ലസ്

തിയേറ്ററുകളിലെ ദേശീയഗാനം: ഒരു ബിഗ്‌ബ്രദ ര്‍ കോംപ്ലസ്

Patriotism is the last refuge of a scoundrel.

[In James Boswell ‘The Life of Samuel Johnson’]

“whoever intentionally prevents the singing of the Indian National Anthem or causes disturbances to any assembly engaged in such singing shall be punished with imprisonment for a term, which may extend to three years, or with fine, or with both.”

[Section 3 of the Prevention of Insults to National Honour Act, 1971.]

“Whenever the National Anthem is sung or played, the audience shall stand to attention."

[The General Provision of the orders issued by the Government of India on January 5, 2015]

Big brother is watching you.

[‘1984’ by George Orwell]

You’ll never have a quiet world till you knock the patriotism out of the human race.

[O’Flaherty V.C.]

വര്‍ഷം 2014. അഹമ്മദാബാദിലെ നിര്‍മ്മ യുനിവേര്‍സിറ്റിയില്‍ അധ്യാപകനായിരിക്കുമ്പോള്‍ നടന്ന ഒരു സംഭവമാണ്.

ബിടെക് വിദ്യാര്‍ത്ഥികള്‍ക്ക്‌ 'കമ്മ്യൂണിക്കേഷന്‍ സ്കില്‍സ്' പഠനത്തിന്‍റെ ഭാഗമായി 'പ്രസന്‍റേഷന്‍' ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട്. അവതരണത്തിന് മാര്‍ക്കിടണം. ഇന്ത്യന്‍ ആര്‍മിയെക്കുറിച്ചായിരുന്നു ഒരു വിദ്യാര്‍ത്ഥിയുടെ അവതരണം. എല്ലാവരും ഗൌരവത്തോടെ ശ്രദ്ധിച്ചു.

ഏറ്റവുമൊടുവില്‍ വിദ്യാര്‍ത്ഥി പറഞ്ഞു: "ഇനി ദേശീയഗാനമാണ്. എല്ലാവരും എഴുന്നേല്‍ക്ക്."

എല്ലാവരും എഴുന്നേറ്റു. ഞാനും.

ലാപ്‌ടോപ്പില്‍ പ്രശസ്തര്‍ ദേശീയഗാനം ആലപിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ എല്ലാവരും ഇരുന്നു. ഫീഡ്ബാക്ക് നല്‍കേണ്ടതുള്ളതുകൊണ്ട് ഞാനിരുന്നില്ല.

'എല്ലാവരും എഴുന്നേല്‍ക്ക്' എന്ന് എന്തുകാരണത്താലാണ് പറഞ്ഞതെന്ന് ഞാന്‍ വിദ്യാര്‍ത്ഥിയോട് ചോദിച്ചു. ദേശീയഗാനം കേട്ടാല്‍ എഴുന്നേല്‍ക്കണമെന്ന് അവിടെയുള്ളവര്‍ക്കറിയില്ലെന്ന മുന്‍വിധി, അധ്യാപകനടക്കമുള്ള ക്ലാസ്സിനോട് ആജ്ഞാപിക്കാന്‍ അര്‍ഹതയുണ്ടെന്ന തോന്നല്‍, 'പ്രസന്‍റേഷനെ'ന്ന പരീക്ഷയില്‍ നിന്ന് രാജ്യസ്നേഹത്തിന്‍റെ സുരക്ഷയിലേക്കുള്ള ഒളിച്ചോട്ടം എന്നിങ്ങനെ ഞാന്‍ നിരീക്ഷിച്ച കാര്യങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു. ഇക്കാരണങ്ങള്‍ കൊണ്ടുതന്നെ മാര്‍ക്ക് കുറച്ചു നല്കുകകയാണെന്നും അറിയിച്ചു. വെളുക്കാന്‍ തേച്ചത് പാണ്ടായെന്ന മട്ടില്‍ വിദ്യാര്‍ത്ഥി ഇരുന്നു.

ദേശസ്നേഹം എന്ന വൈകാരികത കല ര്‍ത്തുന്നതോടെ ആശയവിനിമയ പരീക്ഷയില്‍ തനിക്കുണ്ടാകുന്ന കുറവുകള്‍ അവഗണിക്കപ്പെടുമെന്നു തന്നെയാണ് വിദ്യാര്‍ത്ഥി പ്രതീക്ഷിച്ചത്. ഒരു കഴിവുകെട്ട ഭരണാധികാരിയും ഇതുതന്നെ ചെയ്യും. വിമര്‍ശിക്കപ്പെടാതിരിക്കാനും തെറ്റുകള്‍ മറച്ചുവെക്കുന്നതിനും ദേശസ്നേഹമെന്ന മറ ഇവരുപയോഗിക്കുന്നു.

സുപ്രീം കോടതിവിധി

ദേശീയഗാനം കേള്‍പ്പിക്കുമ്പോള്‍ ത്രിവര്‍ണ്ണ പതാക വെള്ളിത്തിരയില്‍ പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കുകയും തിയേറ്ററിനുള്ളിലെ ആളുകള്‍ എണീറ്റുനില്‍ക്കുകയും ആളുകള്‍ കയറിയിറങ്ങി ശല്യമുണ്ടാക്കാതിരിക്കാന്‍ ഈ സമയം വാതിലുകള്‍ അടച്ചിടുകയും വേണമെന്നാണ് കോടതി ഇപ്പോള്‍ ഉത്തരവിട്ടിരിക്കുന്നത്.

രാജ്യത്തെ പരമോന്നത കോടതി നമ്മുടെ ഭരണഘടനയുടെ കാവലാ ള്‍ ആണ്. നീതിന്യായം ഉറപ്പുവരുത്തുന്നതിലെ അവസാന വാക്കും. ഭരണകൂടം പൌരന്‍റെ സ്വകാര്യജീവിതത്തിലും സ്വാതന്ത്ര്യത്തിലും അമിതമായി കൈ കടത്തുമ്പോള്‍ അതിനു തടയിടേണ്ടത് കോടതിയാണ്. തിയേറ്ററുകളില്‍ ദേശീയഗാനം പാടിക്കണമെന്ന കോടതിവിധി പൌരന്‍റെ സ്വകാര്യജീവിതത്തിലേക്കുള്ള ഭരണകൂടത്തിന്‍റെ കടന്നുകയറ്റമായി വ്യഖ്യാനിക്കപ്പെടുന്നെങ്കില്‍ തെറ്റുപറ്റിയത് ആര്‍ക്കാണ്? ദേശീയഗാനത്തെ അനുചിത സാഹചര്യങ്ങളിലേക്ക് വലിച്ചിഴച്ച് അപമാനിക്കപെടാനുള്ള സാഹചര്യം സൃഷ്ടിക്കുന്നതല്ലേ കൂടുതല്‍ ഉത്തരവാദിത്വമില്ലായ്മ. നാം ഒരു ജനാധിപത്യ രാജ്യത്താണ്; സ്റ്റാലിന്‍റെ റഷ്യയിലല്ല. ദേശദ്രോഹികളെന്നു മുദ്രകുത്തി സ്റ്റാലിന്‍ വധിച്ചവരുടെ എണ്ണം ദശലക്ഷം കടക്കും. ഒരു ഭരണകൂടം ഫാഷിസത്തിലേക്ക് വഴുതുമ്പോള്‍, ഭരണഘടനയുടെ ശരിയായ നിര്‍വചനത്തിലൂടെ അതിനു തടയിടേണ്ടത് കോടതിയാണ്.

ഫാഷിസം

'എല്ലാവരും എഴുന്നേല്‍ക്ക്' എന്ന നിര്‍ദ്ദേശത്തെ ഫാഷിസം എന്ന് മൊഴിമാറ്റം ചെയ്യാം. ഹിറ്റ്ലര്‍, സ്റ്റാലിന്‍ എന്നിവരാണ് ലോകം കണ്ട ഏറ്റവും വലിയ രാജ്യസ്നേഹികള്‍. വ്യവസായം കൊണ്ടുവരുന്നതിനായി സ്റ്റാലിന്‍ കുടിയൊഴിപ്പിച്ച പതിനായിരങ്ങ ള്‍ അതിശൈത്യത്തിലും പട്ടിണിയിലും നരകിച്ചു മരിച്ചു. രാജ്യസ്നേഹത്തിന്‍റെ പ്രതീകങ്ങളായി ഫാക്ടറികള്‍ ഉയര്‍ന്നുവന്നു. ജൂതന്മാരെയും സ്റ്റാലിന്‍ വെറുതെ വിട്ടില്ല. ഹിറ്റ്ലറാകട്ടെ ഒന്നാംലോകയുദ്ധത്തില്‍ ജര്‍മ്മനി തോറ്റത് ജൂതന്മാര്‍, കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകള്‍ തുടങ്ങിയ ജര്‍മ്മന്‍കാരായ രാജ്യദ്രോഹിക ള്‍ കാരണമാണെന്ന് പ്രസംഗിച്ചു. ഹിറ്റ്ലറിന്‍റെ വാക്കുകള്‍ നിയമങ്ങളായി. ജര്‍മ്മനി കണ്ട ഏറ്റവും വലിയ ദേശസ്നേഹി ഹിറ്റ്ലറാണെന്ന കാര്യത്തില്‍ ആര്‍ക്കെങ്കിലും രണ്ടഭിപ്രായമുണ്ടാകുമെന്നു തോനുന്നില്ല. ജര്‍മ്മനിയുടെ സുവര്‍ണ്ണ കാലഘട്ടവും മനുഷ്യത്വത്തിന്‍റെ ഇരുണ്ട കാലഘട്ടവും ഹിറ്റ്ലറിനു കീഴിലായിരുന്നു. ലോകംകണ്ട ഏറ്റവും വലിയ ഈ രണ്ടു ക്രിമിനലുകളും രാജ്യസ്നേഹം എന്ന തുറുപ്പുചീട്ട് എടുത്ത് കളിച്ചവരായിരുന്നു.

പ്രേതമാണോയെന്നറിയാ ന്‍ കുരിശുകാട്ടിയാ ല്‍ മതിയെന്നുണ്ട്. ദേശവിരുദ്ധരെയും മതതീവ്രവാദികളെയും കണ്ടുപിടിക്കാനുള്ള ഒരു പരീക്ഷണം എന്ന നിലയ്ക്കാണ് ചില ര്‍ തിയേറ്ററുകളിലേക്ക് ഉറ്റുനോക്കുന്നത്. ഏറ്റവും ഗൗരവകരമെന്ന് നാം കരുതുന്ന കോടതിനടപടി ക്രമങ്ങ ള്‍ തുടങ്ങുന്നതിനു മുന്‍പില്ലാത്ത ദേശീയഗാനം എന്തിനാണ് ഒരു വിനോദമായ സിനിമയ്ക്ക് മുന്‍പ്. എല്ലാ ആരാധനാലയങ്ങളിലും ദേശീയഗാനം നിര്‍ബന്ധമാക്കാ ന്‍ കോടതി എന്തുകൊണ്ട് ഉത്തരവിടുന്നില്ല. കോടതിക്കും ആരാധനാലയങ്ങള്‍ക്കും ഉള്ള ഗൗരവം അശ്ലീല സിനിമ പ്രദ ര്‍ശിപ്പിക്കുന്ന ഒരു തിയേറ്ററിനുണ്ടോ?

ദേശീയതയുടെ പുരോഹിതന്മാര്‍

ജനത്തിനും ദൈവത്തിനും മധ്യത്തില്‍ നില്‍ക്കുന്നവരാണ് പുരോഹിതന്മാര്‍. ബ്രാഹ്മണര്‍ വേദം വ്യാഖ്യാനിച്ചപ്പോള്‍ ദൈവത്തിന്‍റെ അധികാരം ജനം അവര്‍ക്കു നല്‍കി. ശൂദ്രന്‍ സംസ്കൃതം പഠിച്ച് വേദം വായിക്കാതിരിക്കാന്‍ അവ ര്‍ സംസ്കൃതം പഠിക്കുന്ന ശൂദ്രന്‍റെ ചെവിയില്‍ ഈയം ഉരുക്കിയൊഴിക്കുക എന്ന നിയമം കൊണ്ടുവന്നു. ദൈവനാമത്തില്‍, ആത്മാക്കളെ രക്ഷിക്കാന്‍ ക്രിസ്ത്യന്‍ പുരോഹിതര്‍ മധ്യകാലഘട്ടത്തില്‍ മന്ത്രവാദിനികളെന്നു സംശയിക്കുന്നവരെ ചുട്ടുകൊന്നു. ശരീയത്ത് നിയമങ്ങ ള്‍ നിര്‍വചിച്ച് മുസ്ലിം പുരോഹിതര്‍ സ്വവര്‍ഗ്ഗരതിക്കരുടെയും മതപരിവര്‍ത്തനം നടത്തിയവരുടെയും മരണ
വിധി കല്‍പ്പിച്ചു പോരുന്നു. ഇക്കൂട്ടര്‍ക്കെല്ലാം അധികാരം കിട്ടുന്നത് ഉന്നതങ്ങളില്‍ നിന്നത്രെ. ഇവര്‍ക്കൊപ്പമാണ് ദേശീയതയുടെ പുരോഹിതന്മാര്‍ക്ക് സ്ഥാനം. ദേശസ്നേഹം നിര്‍വചിക്കുന്നതും വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നതും ഇവരത്രെ. ദേശസ്നേഹത്തിന്‍റെ പേരില്‍ ഇക്കൂട്ട ര്‍ നാളെ നിങ്ങളോട് എന്തും ആവശ്യപ്പെടാം.

ജോര്‍ജ്ജ് ഓര്‍വെ ല്‍

സ്റ്റേറ്റിന്‍റെ ഫാഷിസ്റ്റ്‌ ക്രൂരതയ്ക്കിരയാകുന്ന വ്യക്തിജീവിതത്തെ കുറിച്ച് ജോര്‍ജ്ജ് ഓര്‍വെല്‍ 1984 എന്ന തന്‍റെ നോവലില്‍ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. ഒരു വ്യക്തിയുടെ സ്വകാര്യജീവിതത്തിലേക്കുള്ള ഭരണകൂടത്തിന്‍റെ കടന്നുകയറ്റം ഫാഷിസം എന്ന മഹാരോഗത്തിന്‍റെ ആരംഭലക്ഷണമാണ്. ഒരു പ്രഭാതത്തില്‍ നിങ്ങള്‍ റസ്റ്റ്‌റന്റില്‍ പത്രവായനയ്ക്കൊപ്പം കാപ്പി കുടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ അറിയാതെ കൈതട്ടി കാപ്പി പത്രത്താളിലെ കിംഗ്‌ ജോങ്ങ് ഉന്‍-ന്‍റെ ഫോട്ടോയില്‍ തൂവിയാല്‍ പിന്നെ വര്‍ഷങ്ങളോളം നിങ്ങള്‍ ജയിലിലായിരിക്കും. ഈ ഏകാധിപതിയുടെ നിലനില്പ് ദേശഭക്തി, അമേരിക്കന്‍ വിരോധം എന്നിവയിലൂന്നിയാണ്. 'ഭയം' എന്ന വികാരം ഇവിടെ ദേശഭക്തിയുടെ പര്യായപദമാകുന്നു.

ജയ്‌ ഹേ!

ബ്രിട്ടീഷുകാരന്‍റെ ചവിട്ടേറ്റ ഒരു ഭാരതീയനെ ഓര്‍ത്താല്‍മതി ദേശീയഗാനത്തെ കുമ്പിട്ടുവണങ്ങാന്‍. എന്നാല്‍ ഈ വികാരത്തെ, ആരാധനാലയങ്ങളില്‍ വിശ്വാസികളെ കൊള്ളയടിക്കുന്നതുപോലെ ചൂഷണം ചെയ്യാനും ഇലക്ഷനു വിറ്റു വോട്ടാക്കാനും തുനിയുന്നത് ഏറ്റവും പഴക്കംചെന്ന തൊഴിലിനേക്കാള്‍ മോശമായ പ്രവര്‍ത്തിയാണ്. ദേശവിരുദ്ധരും തീവ്രവാദ ആശയങ്ങളുള്ളവരും നമ്മുടെ നാട്ടിലുണ്ട്. അവരെ അതിന്‍റെ രീതിയില്‍ നേരിടുക. അല്ലാതെ ദേശസ്നേഹം കൊണ്ട് പാവം പൗരന്മാരെ പൊറുതിമുട്ടിക്കരുത്. കെട്ടിക്കിടക്കുന്ന കേസുകള്‍ നശിപ്പിച്ച ജീവിതങ്ങള്‍ ഒരുപാടുണ്ട്. ആദ്യം അതു തീര്‍ക്കൂ. സമൂഹത്തെ സേവിക്കുന്നതും സ്വന്തം ജോലി പൂര്‍ത്തിയാക്കുന്നതുമാണ് യഥാര്‍ത്ഥ ദേശസ്നേഹം.

മരുന്നുകൊടുത്തു കൊല്ലുന്നതുപോലെ വിരോധാഭാസമാണ് ഇന്ത്യന്‍ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്‍റെ പ്രതീകമായ ദേശീയഗാനം ഉപയോഗിച്ചു തന്നെ പൗരന്‍റെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ ഹനിക്കുന്നത്. ജനം കോടതിക്കുവേണ്ടിയോ ഭരണകൂടത്തിനു വേണ്ടിയോ അല്ല. ഇവ രണ്ടും ജനത്തിനു വേണ്ടിയാണ്.

01613--antonomasia

Antonomasia is a figure of speech that replaces a proper name with an epithet (the Bard for Shakespeare), official address (His Holiness for a pope), or other indirect description; or one that applies a famous proper name to a person alleged to share some quality associated with it, e.g. a Casanova, a little Hitler.

01612--antithesis

Antithesis (plural-theses), a contrast or opposition, either rhetorical or philosophical. In rhetoric, any disposition of words that serves to emphasize a contrast or opposition of ideas, usually by the balancing of connected clauses with parallel grammatical constructions. In Milton's Paradise Lost (1667), the characteristics of Adam and Eve are contrasted by antithesis:

For contemplation he and valour formed,

For softness she and sweet attractive grace;

He for God only, she for God in him.

01611--antistrophe

Antistrophe is the returning movement of the Greek dramatic chorus of dancers, after their first movement or strophe; hence also the accompanying verse lines recited by the chorus in a stanza matching exactly the metre of the preceding strophe.

01610--antiphrasis

Antiphrasis is a figure of speech in which a single word is used in a sense directly opposite to its usual meaning, as in the naming of a giant as Tiny' or of an enemy as 'friend'; the briefest form of irony. Adjective: antiphrastic.

01609--antiphon

Antiphon is a song, hymn, or poem in which two voices or choruses respond to one another in alternate verses or stanzas, as is common in verses written for religious services. Adjective: antiphonal

01608--anti-novel

Anti-novel is a form of experimental fiction that dispenses with certain traditional elements of novel-writing like the analysis of characters' states of mind or the unfolding of a sequential plot.

01607--antimetabole

Antimetabole is a figure of speech in which a pair of words is repeated in reverse order: 'All for one, and one for all'. This figure is a sub-type of chiasmus.

01606--anti-masque

Anti-masque is a comic and grotesque piece of clowning that sometimes preceded the performance of a masque (hence the alternative spelling, antemasque). Ben Jonson introduced this farcical prelude to some of his masques from 1609 onwards, using it as a kind of burlesque of the main action.

01605--anti-hero or anti-heroine

Anti-hero or anti-heroine, a central character in a dramatic or narrative work who lacks the qualities of nobility and magnanimity expected of traditional heroes and heroines in romances and epics. Unheroic characters of this kind have been an important feature of the Western novel, which has subjected idealistic heroism to parody since Cervantes's Don Quixote (1605).

01604--anticlimax

Anticlimax is an abrupt lapse from growing intensity to triviality in any passage of dramatic, narrative, or descriptive writing, with the effect of disappointed expectation or deflated suspense.

01603--anthem

Anthem is originally an antiphon; Wilfred Owen's 'Anthem for Doomed Youth' and W. H. Auden's 'Anthem for St Cecilia's Day' both preserve something of this antiphonal sense. The term is now used more often to denote a song in which the words affirm a collective identity, usually expressing attachment to some nation, institution, or cause.

01602--antanaclasis

Antanaclasis is a figure of speech that makes a pun by repeating the same word, or two words sounding alike (see homophone), but with differing senses.

01601--antagonist

Antagonist is the most prominent of the characters who oppose the protagonist or hero(ine) in a dramatic or narrative work. The antagonist is often a villain seeking to frustrate a heroine or hero; but in those works in which the protagonist is represented as evil, the antagonist will often be a virtuous or sympathetic character, as Macduff is in Macbeth.

01600--Angst

Angst is the German word for 'anxiety' or 'dread', used by the philosophers of existentialism—notably the Danish theologian S0ren Kierkegaard in Begrebet Angst (The Concept of Dread, 1844)—to denote a state of anguish that we feel as we are confronted by the burden of our freedom and the accompanying responsibility to impose values and meanings on an absurd universe.

01599--Angry Young Men

Angry Young Men is a term applied by journalists in the 1950s to the authors and protagonists of some contemporary novels and plays that seemed to sound a note of protest or resentment against the values of the British middle class. The most striking example of the angry young man was Jimmy Porter, the ranting protagonist of John Osborne's play Look Back in Anger (1956).

01598--anatomy

Anatomy is a written analysis of some subject, which purports to be thorough and comprehensive. The famous model for this literary form is Robert Burton's Anatomy of Melancholy (1621). The Canadian critic Northrop Frye, in Anatomy of Criticism (1957), discusses the anatomy as an important category of fiction similar to the Menippean satire.

01597--anaphora

Anaphora remork a rhetorical figure of repetition in which the same word or phrase is repeated in (and usually at the beginning of) successive lines, clauses, or sentences. Found very often in both verse and prose, it was a device favoured by Dickens and used frequently in the free verse of Walt Whitman. These lines by Emily Dickinson illustrate the device:

Mine—by the Right of the White Election! Mine—by the Royal Seal! Mine—by the Sign in the Scarlet prison Bars—cannot conceal

01596--anapaest

Anapaest (US anapest) is a metrical foot made up of two unstressed syllables followed by a stressed syllable, as in the word 'interrupt' (or, in quantitative verse, two short syllables followed by a long one). Originally a Greek marching beat, adopted by some Greek and Roman dramatists, the rising rhythm of anapaestic (or anapestic) verse has sometimes been used by poets in English to echo energetic movement, notably in Robert Browning's 'How they Brought the Good News from Ghent to Aix' (1845):

Not a word to each other; we kept the great pace Neck by neck, stride by stride, never changing our place.

01595--analogy

Analogy is the illustration of an idea by means of a more familiar idea that is similar or parallel to it in some significant features, and thus said to be analogous to it. Analogies are often presented in the form of an extended similie, as in Blake's aphorism: 'As the caterpillar chooses the fairest leaves to lay her eggs on, so the priest lays his curse on the fairest joys.' In literary history, an analogue is another story or plot which is parallel or similar in some way to the story under discussion. Verb: analogize.

01594--Wise, Isaac Mayer

Wise, Isaac Mayer (1819–1900). The father of American Reform Judaism. He arrived from Germany in 1846 and went on to found the Union of American Hebrew Congregations (renamed Union of Reform Judaism in 2003), Hebrew Union College, and the Central Conference of American Rabbis. He was the editor of the Jewish newspaper The Israelite (later named The American Israelite) and the German-Jewish newspaper Die Deborah. Wise was not a radical reformer, though he did introduce mixed seating and rejected the use of traditional head coverings and prayer shawls for men in the Temple. Yochanan ben Zakkai was one of the leading sages at the time of the destruction of the Second Temple (70 C.E.). According to Rabbinic lore, he was spirited out of Jerusalem in the final stages of the Roman siege. He secured permission from Rome to establish what became the seed of Rabbinic Judaism at Yavneh.